Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit januari, 2013 tonen

Dood. Ik ben getraumatiseerd. Leef!

Dit jaar is het dertien jaar geleden. Dit jaar is het dertien jaar geleden dat mijn vader stierf. In een relatief klein Christelijk ziekenhuis in Leiden. Alvleesklierkanker! Hij stierf een verschrikkelijke dood. En dat kan ik niet vergeten. Ik zie er zeer tegen op dit stuk te gaan schrijven. Ik voel het in mijn maag, mijn hart klopt sneller en een algeheel duister gevoel overvalt me. Een gevoel dat ik in het dagelijkse leven goed kan wegstoppen, onderdrukken. Soms gaan de sluisdeuren open en is er geen houden aan. Dan bonken spookbeelden uit het ‘jubeljaar’ 2000 op de onder spanning staande deuren. Ze gaan open. Begin 2000 was ik met mijn vader in Nepal, we liepen ruim drie weken door de bergen in een kleine expeditie. Pa liep als een kieviet, zoals altijd. Of toch niet? De alvleesklierkanker knaagde al als een dodelijk monster aan zijn schijnbaar goede gezondheid. Achteraf vraag ik me dan ook af of hij wel zo gezond was. Ik haalde hem regelmatig in, na een dag was hij moe, gi