Peter Geerlings

Gavrilo Princip en Aylan Kurdi zijn iconische typen die een tijdsbeeld markeren en in zekere zin is de Bosnisch-Servische Gavrilo verantwoordelijk voor de dood van het Syrische jongetje Aylan. Na de Frans-Pruisische oorlog die gewonnen werd door de Duitsers profileerden nationalistische krachten zich in Europa, een wankel evenwicht ontstond. Gavrilo stak het lont in het kruitvat door Frans Ferdinand, troonopvolger in het Habsburgse Rijk, te vermoorden. Dit leidde in zeer korte tijd tot de Grote Oorlog, ook wel Wereldoorlog en later Eerste Wereldoorlog genoemd. Ook leidde deze moord tot een lange rij van oorlogsmisdadigers. En de val van het Ottomaanse Rijk. De Centralen onder leiding van Duitsland delfden het onderspit tegen de Geallieerden. Tientallen miljoenen mensen verloren hun leven. Het Verdrag van Versailles werd als vernederend ervaren door vele Duitsers, zeker door de jonge korporaal Adolf Hitler, die heldhaftig had gevochten. Zijn mislukte coupe in 1923 om de Weimarrepub...

Diepe en volle donkergrijze wolken naderen en in de verte nog meer. Feitelijk ziet het er niet naar uit dat het beter gaat worden. En dan, de regen. Er is geen ontkomen aan, ik moet gaan. Ik moet naar werk. Het is 8:15 uur, dus ik ben niet de enige. En aangezien ik mij in een auto-interbellum bevind, moet ik met de fiets en daarmee naar de trein. Gelukkig heb ik nog steeds die goed functionerende grijze regenbroek, ooit van mijn vader geweest. Een regenjas is meer een uitdaging maar we hebben nog iets ‘roods’ in huis. Ik zie er niet uit maar aan de andere kant, er is werkelijk niemand die me herkend. Dan nog een baseball-cap op en een extra jas, een paraplu en mijn rugzak. ‘Is de lucht nog grijs, Jezus!’ ‘Jaha, Peter, je moet gaan.’ De eerste fietsers die ik tegenkom zien er al net zo belachelijk uit als ik maar ze zullen droog blijven. Zo ook ik, denk ik. Helaas is dat rode jasje niet goed bestand tegen de wolkbreuk die zich centreert om mijn persoon. Vooral mijn bovenarme...

Na een mooie aprildag zeilen op het IJsselmeer, liggen we met de klipper De Avontuur in de buitenhaven van Hoorn. We zijn niet aan de kade afgemeerd maar liggen vast aan De Broedertrouw, ook zo een mooi nostalgisch schip. Het weer is aan het omslaan en een krachtige wind stuwt het water in golfjes op. De namiddaglucht is mistroostig grauw en grijs geworden.   Op het dek ben praat ik een medepassagier en de Duitse maat, alle drie nippen we aan een lekkere Beerenburger. Aan boord hebben we tevens een aantal kinderen. Vanuit mijn ooghoek zie ik een jongetje met een rode jas op de loopplank tussen de twee schepen staan en plotseling, alsof het niet gebeurt, zie ik hem recht naar beneden vallen. Heel rustig valt hij als een plank recht naar benden. Een zeer vreemde val. Volgens mij roep ik nog dat er één in het water was gevallen. De boodschap waarin ik de hele naam van het betrokken kind noem, lijkt me te lang. Ik duw de medepassagier weg en ren naar de loopplank. In een fracti...

Leiden, 11 september 2003 Voor wie dit leest. Dit zijn de overblijfselen van joodse slachtoffers van het vernietigingskamp Bełżec , waarin in de jaren 1942 en 1943 ongeveer 800.000 joden door de Nazi’s en hun handlangers uit de Oekraïne zijn vergast, vermoord. Dit kamp, evenals alle andere vernietigings- en concentratiekampen in Polen heb ik aangedaan in maart 2002. In het voormalige vernietigingskamp Bełżec vond ik deze overblijfselen, waarschijnlijk met mollenhopen mee omhoog gekomen. Het gebied van het kamp is heden ten dage nog steeds antisemitisch en de mensen uit de nabije omgeving zijn jaren bezig geweest om tussen de menselijke overblijfselen nog naar (het vermeende) goud van de slachtoffers te zoeken. In deze naargeestige plek kon ik niet anders dan deze menselijke overblijfselen mee te nemen, uit respect voor de onschuldigen die hier zo gruwelijk aan hun einde zijn gekomen.. Vervolgens heb ik vanuit Nederland contact opgenomen met joodse organisaties in Po...